Prawo Dla Lekarzy

Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich ( Dz. U. Nr 219, poz. 1708)

Ustawa o izbach lekarskich Pobierz

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r. ( t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 z późn. zm.)

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty Pobierz

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2004 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza stomatologa ( Dz. U. Nr 57, poz. 553 z późn. zm.)

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza stomatologa Pobierz

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 października 2005 r. w/s specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów ( Dz. U. Nr 213, poz. 1779)

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w/s specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów Pobierz

Obowiązek prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej - informacje

Bydgoszcz, dnia 11.12.2019 r.

Obowiązek prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej

W związku z licznymi zapytaniami i wątpliwościami dotyczącymi obowiązku prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej, należy wskazać, iż w aktualnym stanie prawnym, zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt. 6 i 15 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, świadczeniodawca ma obowiązek prowadzić elektroniczną dokumentację medyczną, czyli dokumenty wytworzone w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w zakresie:

1. recept (obowiązek od dnia 8 stycznia 2020 r.);
2. dokumentacji określonej w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 8 maja 2018 r. w sprawie rodzajów elektronicznej dokumentacji medycznej, tj.:

1. informacja o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach - w przypadku odmowy przyjęcia pacjenta do szpitala,
2. informacja dla lekarza kierującego świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych,
3. karta informacyjna z leczenia szpitalnego,
4. wyniki badań laboratoryjnych wraz z opisem (obowiązek od dnia 25 kwietnia 2021 r.),
5. opis badań diagnostycznych, innych niż wskazane w pkt 4. (obowiązek od dnia 25 kwietnia 2020r.);

3. skierowań (obowiązek od 18 kwietnia 2019 r.) na:

1. ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych,
2. badania:

1. echokardiograficzne płodu finansowane ze środków publicznych,
2. endoskopowe przewodu pokarmowego finansowane ze środków publicznych,
3. medycyny nuklearnej finansowane ze środków publicznych oraz ze środków innych niż środki publiczne,
4. rezonansu magnetycznego finansowane ze środków publicznych,
5. tomografii komputerowej finansowane ze środków publicznych oraz ze środków innych niż środki publiczne,

3. leczenie szpitalne w szpitalu, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
    

Świadczeniodawcą w rozumieniu powyższych przepisów jest:

•  podmiot wykonujący działalność leczniczą w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej,
• osoba fizyczna inną niż wymieniona wyżej, która uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej działalności gospodarczej,
• podmiot realizujący czynności z zakresu zaopatrzenia w wyroby medyczne.

Zatem obowiązek prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej, na dzień niniejszego wpisu, dotyczy tylko i wyłącznie wymienionej powyżej dokumentacji medycznej.

Warto przy tym zaznaczyć, iż zgodnie z ostatnimi ustaleniami Ministerstwa Zdrowia i Naczelnej Izby Lekarskiej w zakresie e-recept, pojęcie zawarte w art. 95b ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne „brak dostępu do systemu”, jako przesłanka umożliwiająca wystawienie recepty papierowej jest pojęciem znacznie szerszym niż „awaria systemu e-zdrowie”. Tym samym świadczeniodawcy, którzy jeszcze nie wprowadzili u siebie systemu e-zdrowie, po dniu 7 stycznia 2020 r., powołując się na ten przepis będą mogli nadal wystawiać recepty w formie papierowej.

Link do informacji na stronie internetowej Naczelnej Izby Lekarskiej dot. w/w ustaleń:

https://www.nil.org.pl/aktualnosci/e-recepta

Sporządziła r.pr. Jadwiga Jarząbkiewicz-Górniak

INFORMACJA DOTYCZĄCA Forma recept pro auctore i pro familiae

Forma recept pro auctore i pro familiae

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 95b ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne recepta dla:

• osoby wystawiającej, zwana "receptą pro auctore",
• małżonka, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu, krewnych lub powinowatych w linii prostej, a w linii bocznej do stopnia pokrewieństwa między dziećmi rodzeństwa osoby wystawiającej, zwana "receptą pro familiae"

jest wystawiana w postaci elektronicznej albo papierowej.

Wcześniej przedmiotowe recepty mogły być wystawiane jedynie w formie papierowej. Co ważne, brzmienie w/w przepisu zostanie zachowane również po dniu 7 stycznia 2020 r., tj. po wejściu w życie obowiązku dot. wystawiania recept w postaci elektronicznej. Oznacza to, iż recepty pro auctore i pro familiae, na zasadzie wyjątku, nadal będą mogły być wydawane w formie papierowej.

sporządzono w dniu 04 listopada 2019 r.

Kancelaria Radcy Prawnego Jadwiga Jarząbkiewicz-Górniak
 

INFORMACJA DOTYCZĄCA ELEKTRONICZNEJ DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ (EDM)

Odpowiadając na liczne pytania dot. obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej wskazuję, iż:

W dniu 1 stycznia 2019 r. miał wejść w życie przepis zobowiązujący świadczeniodawców (udzielających świadczeń finansowanych ze środków publicznych)      do prowadzenia w postaci elektronicznej dokumentacji medycznej dot. pacjenta, tj. historii choroby oraz historii zdrowia i choroby - § 10a rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia    28 września 2017 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Obowiązek ten został uchylony przez przepisy Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie    w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

W tym stanie rzeczy świadczeniodawca od 1 stycznia 2019 r. nie jest obowiązany do prowadzenia w postaci elektronicznej:

• historii choroby -  w przypadku świadczeniodawcy wykonującego działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne;
• historii zdrowia i choroby - w przypadku świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych, z wyłączeniem świadczeniodawcy realizującego umowę w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna, wykonującego działalność leczniczą w formie praktyki indywidualnej.

Ze względu na opisaną powyżej sytuację najbliższe obowiązki dotyczące prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej wynikają z niżej przedstawionych przepisów:

• zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia dokumentacja medyczna w formie elektronicznej będzie wprowadzana sukcesywnie. Rodzaje elektronicznej dokumentacji medycznej będzie określał Minister Zdrowia w kolejno wydawanych rozporządzeniach (art. 56 w zw. z art. 13a). Od dnia 1 stycznia 2019 r. wprowadzony został obowiązek prowadzenia w formie elektronicznej 3 dokumentów określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia  8 maja 2018 r. w sprawie rodzajów elektronicznej dokumentacji medycznej, tj.:

• informacji o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeń zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach - w przypadku odmowy przyjęcia pacjenta do szpitala;
• informacji dla lekarza kierującego świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowaniu lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych,    w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych;
• karty informacyjnej z leczenia szpitalnego.

Jednocześnie potwierdzamy obowiązek wystawiania w postaci elektronicznej zaświadczeń lekarskich o niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2018 r.

Recepty mogą być wystawiane w postaci papierowej do dnia 31 grudnia 2019 r.

Skierowania mogą być wystawiane w postaci papierowej do dnia 31 grudnia 2020 r.

Wskazuję również, iż Naczelna Izba Lekarska prowadzi na swojej stronie (aktualizowane     na bieżąco) kompendium wiedzy dot. elektronicznej dokumentacji medycznej. Link poniżej.  

https://stom.hipokrates.org/edm/poradnik/

sporządzono w dniu 8 stycznia 2019 r.

Kancelaria Radcy Prawnego Jadwiga Jarząbkiewicz-Górniak
 

Uznawanie kwalifikacji zawodowych – zmiany

18 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z dnia 15 stycznia 2016 r. poz. 65), która wdraża do polskiego prawa przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r., zmieniającej dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Ustawa ta wprowadza istotne zmiany dotyczące zawodów lekarza i lekarza dentysty oraz izb lekarskich:

1. Potwierdzanie znajomości języka polskiego

Wszystkie osoby, które ukończyły studia lekarskie albo lekarsko-dentystyczne w języku innym niż język polski, w celu uzyskania w Polsce prawa wykonywania zawodu lekarza albo lekarza dentysty bądź ograniczonego prawa wykonywania zawodu są zobowiązane wykazać odpowiednią znajomość języka polskiego poprzez złożenie egzaminu z języka polskiego przeprowadzanego przez Naczelną Izbę Lekarską. Oznacza to, że nie jest już wystarczającym dowodem znajomości języka polskiego złożenie oświadczenia przez obywatela Polski albo innego państwa członkowskiego UE – każda osoba, która ukończyła studia lekarskie albo lekarsko-dentystyczne w innym języku niż język polskie (a więc także studia na polskiej uczelni medycznej prowadzone w języku angielskim), bez względu na posiadane obywatelstwo, przed uzyskaniem prawa wykonywania zawodu (także ograniczonego prawa) jest zobowiązana złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin organizowany i przeprowadzany przez Naczelną Izbę Lekarską.

2. Opłaty za zaświadczenia związane z procedurą uznawania kwalifikacji

Za każde zaświadczenie związane z procedurą uznawania kwalifikacji (tzw. zaświadczenia unijne) wydawane na wniosek lekarza lub lekarza dentysty przez okręgową radę lekarską albo Naczelną Radę Lekarską pobiera się opłatę w wysokości 3% minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w roku wydania zaświadczenia. W roku 2016 minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 1 850 zł – opłata za zaświadczenie wynosi więc obecnie 55,50 zł. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy okręgowej rady lekarskiej, która wydała to zaświadczenie. Pobieranie powyższych opłat wynika z art. 6 ust. 13 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty dodanego na mocy art. 64 pkt. 4 lit. c ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

3. Mechanizm ostrzegania

Okręgowe rady lekarskie mają obowiązek wysyłać za pośrednictwem systemu wymiany informacji IMI tzw. ostrzeżenia dot. lekarzy i lekarzy dentystów, na których nałożono w Polsce zakaz wykonywania zawodu (czasowy albo stały) albo których ograniczono w wykonywaniu zawodu. Ponadto, takie ostrzeżenia zaczną także napływać z innych państw do Polski. W tym zakresie omawiana ustawa nie wprowadza żadnych regulacji co do tego, jak organy izb lekarskich powinny postępować w przypadku otrzymania ostrzeżenia dot. lekarza albo lekarza dentysty posiadającego uprawnienia w Polsce. Trzeba więc będzie podejmować ew. działania na podstawie obowiązujących dotychczas przepisów.

Opracował:
Marek Szewczyński, r. pr.
Ośrodek Uznawania Kwalifikacji Naczelnej Izby Lekarskiej

W nawiązaniu do informacji i materiałów przesłanych po ostatnim posiedzeniu Komisji Stomatologicznej Naczelnej Rady Lekarskiej informuję, że podczas dzisiejszego posiedzenia NRL jednogłośnie została przyjęta zaproponowana z inicjatywy Komisji Stomatologicznej uchwała w sprawie obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, która upoważnia Prezydium NRL do wystąpienia do Ministra Zdrowia o udzielenie informacji w sprawie stanu przygotowań do wdrożenia Systemu Informacji Medycznej, uzyskania w tej sprawie opinii ekspertów, ustalenia na podstawie uzyskanych informacji, czy nie zachodzi obawa co do prawidłowego uruchomienia w przewidzianym terminie Systemu Informacji Medycznej skutkująca brakiem możliwości właściwego prowadzenia przez świadczeniodawców dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, a w przypadku stwierdzenia takiego ryzyka niezwłocznego złożenia w imieniu samorządu lekarskiego wniosku o przesunięcie wejścia w życie tego obowiązku.

Uchwała w sprawie obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej Pobierz

Obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu przy pomocy kas rejestrujących

Obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu przy pomocy kas rejestrujących


Obecnie lekarze i lekarze dentyści świadczący usługi w zakresie opieki medycznej, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących
(Dz.U. poz. 1392) są zwolnieni z obowiązku posiadania kasy rejestrującej, jeżeli ich roczny obrót uzyskany z tytułu usług świadczonych osobom fizycznym w ramach praktyki lekarskiej nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2015 roku

W dniu 4 listopada 2014 r. Minister Finansów podpisał nowe rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U.poz. 1544), które wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. Rozporządzenie to wyłącza ze zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących (tzw. kas fiskalnych) różne grupy zawodowe, w tym m.in. lekarzy i lekarzy dentystów. Zgodnie z § 4 pkt 2 lit. f) tego rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących nie stosuje się m.in. w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów. Oznacza to, że każde odpłatne udzielenie świadczenia zdrowotnego przez lekarza i lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie musiało być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas fiskalnych bez względu na wysokość osiąganego rocznego obrotu. Likwidacji ulegnie zatem obecnie obowiązujące zwolnienie od obowiązku posiadania kasy fiskalnej przez lekarzy, których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie przekroczył kwoty 20 000,00 zł.

Okres dostosowawczy

Lekarze i lekarze dentyści, korzystający ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu, (jeżeli obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym świadczenie usług, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji
do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł), którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług w zakresie opieki medycznej, są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kas fiskalnych do dnia 28 lutego 2015 r. Lekarze i lekarze dentyści, korzystający z wyżej opisanego zwolnienia, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. zaprzestali świadczenia usług w zakresie opieki medycznej, a następnie po wejściu w życie rozporządzenia świadczą te usługi,
są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania tych usług przez okres dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykonano taką usługę, nie dłużej jednak niż do dnia utraty mocy tych zwolnień, czyli uzyskania obrotu przekraczającego kwotę 20 000 zł. Natomiast w przypadku lekarzy i lekarzy dentystów rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. świadczenie usług w zakresie opieki medycznej, którzy przed wykonaniem takiej usługi w ogóle nie dokonywali sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przez okres dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykonano taką usługę.

Czy każdy lekarz musi mieć kasę?

Obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących obejmuje jedynie usługi świadczone odpłatnie na terytorium kraju, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Oznacza to, że lekarz będzie miał obowiązek wystawienia paragonu jedynie pacjentom, którzy będą korzystali z jego usług bezpośrednio, przychodząc do gabinetu. Świadczenie usług na rzecz podmiotów leczniczych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych nie będzie natomiast podlegało ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Z tego wynika, że lekarz i lekarz dentysta świadczący w ramach praktyki zawodowej usługi w zakresie opieki medycznej wyłącznie na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej
z Narodowym Funduszem Zdrowia lub  umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem leczniczym, nie będzie zobligowany do posiadania kasy fiskalnej.

Sporządziła:
Radca prawny Jadwiga Jarząbkiewicz-Górniak

Komunikat dot. potwierdzenia znajomości języka polskiego przez osoby, które ukończyły studia medyczne w języku innym niż polski, ubiegające się o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty bądź ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty:

Komunikat Pobierz